F I G U R A P R I M A .
C R A TÆ G U S M O N O G Y N A .
Mefpilus Oxyacantha. Scop. cam. i .p . 3 4 4 * Oraiitz- fafc^ p. 82.
Mefpilus decima terda. Dubam. arbr. 2. p. 20.
Mefpilus fylveftris, foliis tri fidis fplenden db us. VaiU. bot. p. 12 7 .
Oxyacantha fpinofa, minore folio. Barr. p. 125 .1c . 563*
F I G U R A S E C U N D A .
C R A T Æ G U S O X Y A C A N T H A . Liim.fyfi.p- 342.
Mefpilus fpinofa, foliis glabris ferrads retufis trifidis. Hall. biß. belv. num. 1087»
Flora Daniea. Tab, 6-34.
D uæ ftirpes, fpecie inter fe diftinttiflïma, a Botanicis aut plane confufa, aut ab invi-
cem feparatæ fuerunc tam ofcicanter, uc operæ predum duxerim, una illas eadem-
que hic tabula tradere, qua melius pateat ftabiliaturque diverfitas. Et imprefla quidem
jam ilia colorataque, venit nuperrime primo in manus meas Floræ Danicæ fafciculus un-
decimus, in qua unam ex his vidi delineatam. Haüd tamén , opinor , accidet injucun-
dum, ütramque fie junttim fpettari; dum nec poterat amplius hæe figuræ evitari repeti.
tio fine dâttmo inutili meo. Ex fynonymis difficulter eruendis citavi pauca, quæ certiora
videbantur. Ütramque ager Viennenfis alit ; monogynam quidem paffim & copiofe ad
margihes viarum, in frudeetis, in fylvis Danubialibus, inmondbus, atque alibi; Oxya-
éanthanr vero in ipfa Urbis vicinia nuspiam, fed in montiùm catena illa , quæ a Danubio
ad Styriam extenditur , haud infrèquentem , interdum cum affine monogyna mixtam,
quando tune vel eminus amba difeernuntur. Habitus utrique apud nos plerumque dif-
fufus e ft , inconcinnus & humilis, dum rarius aldtudinem dccempedalem excedit, Ma-
teries dura albet. Spinæ fingulares, re tta, acutæ validæque ad latera ponuntur ramulo-
rum, etiam alibi vagæ 5 aut terminales ; modo frequentes, modo pauciores, modo tam
raræ, ut abefle videântûr. Ramulos juniores virides & alternantes folia ornant alterna pe-
tïolata & utrinque virentia cum dorfo pallidiore. Pedunculi fubterminales & ramofi flores
faÉpiüs teriios, alias etiam plures aut pauciores fuftinent, colliguntque oranino fæpe nume-
rofi in umbellas denfas, quæ totos frequenter ramos obfidendó ftirpi fiorenti elegantiam
non mediocrem addunt. Flores odoratiffimi habent petala alba, calycem cum virore pal-
lentem, antherasque rubras. Fruttus fuccedunt radone florum pauci, dum reliqui ab-
ortant, fubrotundi, nitidi, rubri, & calyce marcefcente coronati. Caro iis albida eil,
ficcior & vix fapida* Semen ligneum , durum, pallens & uniloculare includit nucleum
ovatum compreflumque* Hic quum conftet ex cortice proprio membranaceo fufeefeente
& ex fubftanda interiore alba; ipfum etiam fernen futuram oppofitam indicet manifeftam,
cujus ope per cultrum immiflum adn£tunjque facile in duas veluti valvulas findatur; fruttus
ad drupas referri meretur. Etiam ex nucleo inferne appendicula prominet, quæ futuram
pénétrât, Florent Majo. Semina maturefeunt Septembri & Ottobri. Atque illa
convçniunt monogynæ cum Oxyacantha. Nunc transeundum eft ad perpétuas diverfita-
tes, quas in foiiis floribus fruttibusque obfervavi, & ex quibus fpecies judicentur genui-
næ ac diftintta,
Scilicet in Cratægo Oxyacantha folia funt ad nervum venasque dorfales notabilioreS,
tum etiam ut plurimum pedunculi petiohque, villofula, qui tarnen villi armato quam nudo
oculo fpettantur evidentius. Sunt obtufa, per totum ambitimi inaqualiter ferrulata»
fuperne tantum obfolete triloba parumque profunde fetta. Lacinia calycis in flore patén
C t
W W V
ten dfli'mà quidem funt; quandoquè edam ultra , tìun'qùam tahi'eh *infignTter , 'refletthn-
tur* & tales perftant in fruttu. Styli adfunt gemelli, in raris inàividuis terni, quos edam
paffeiffimis in floribus quatérnós eonfpexi. Unicus dum fe ftyltre quandoquè obtulit,
femper tunciìle, egreffus, non ex germinis centro, fed ad hujus centri latus, indicabat
evidehtiflìme alcerius ftyli praetòrnaturàlem aliquem vitiofumque defettum. Fruttus fovet
femina duo, vel tria, aut quatuor, quot nempe ftyli fuerunt in flore; varia hinc pro di-
verfo numero fuo figurai, duffi in medio fruttu, kbsque ulla interpofita pulpa, lateribus
fuis plànis fefe mutuo contingant. In fruttibus difpermis funt femiglobofa, five globi re-
ferunt difletti ambo hemifpharia. Tetrafpermorum femina foris convexa funt , intus ex
duobus lateribus planis in angulum concurrentia. Tria femina fi fint, tunc unum reli-
quis binis opponitur, duplo majus, dimidiumque fruttum occupans ; fimile diipermi, dum
reliqua figuram tetraipermorum habent.
At vero in Cratago monogyna folia funt glaberrima magisque nitentia; tum edam
pleraque valde profunde fetta in lobos quinqué vel tres acutos & aut integerrimos aut ad
fummitatem paucis dendbus ferratos. Pedunculi nullis villis pubefeunt. Lacinia calycis
femper cum in flore tum in fruttu ita reflettuntur tota quanta, ut ad germen fruttum-
que artte apprimantur poftica fui parte. Stylus unicus ndeft conftantiffime, ortus e centro
germinis, nunquam mihi variare vifus in ullo flore ; hinc etiam fruttus geftat femen
aque conftanter unicum, idemque fubrotundum, nec ullo latere applanatum, Sive igi-
tur offerat quis alterutrius florem, five folium aut fruttum, momento fine hafitatione alla
fpeciem dignofeemus. Prima tabula figura fiftit Cratagi monogyna ramulum copiofius
florentem aliumque fruttefeentem ; fruttum immaturum, Julio carptum , quando figura
magis ovata gaudet, qua in maturo ( nec tamen in omnibus ) magis rotundari folet, &
hinc evadere Oxyacantha fimillima ; femen integrum ; idem transveriìm difle&um • tum
quoque per futuras fiflum longitudinaliter cum inharente nucleo integro ; nucleumque
tandem exemptum. In altera figura ramulus exhibetur Cratagi Oxyacantha parce florens,
(nani ita ludere florum numero ftirps utraque fuevit, ) idemque fruttifer; tum fruttusim-
maturus, Julio etiam carptus ad latus prioris ; femen difpermi ; idemque cum fettum
transverfim, tum fiflum per futuras longitudinales cum nucleo integro.
TABULA DUCENTESIMA NONAGESIMA TERTIA.
H 1E R A C IU M S T Ì P iT A T U M .
T)Ianta pedalis vel aldor in pratis montanis editis crefcit , flores Junio , femina matura
-A. Julio ferens. Ex radice perenni, fcfcunciali, terete, pramorfa, obliqua, calamum
plus minuscrafla, pallide fufcefcente, & fibrillis autta, promit annuatim caulem folita-
rium, teretem, fubftriatum, fiftulofum, inferne glabrum, fuperne raris atrisque pilis hi-
fpidulum ; aut unico folio in decurfu munitum, aut piane aphyllum , in dúos tres qua-
tuorve pedúnculos unifloros erettosque divifum, quibus fingulis folium parvum ceu fti-
pula fubjacet. Folia radicalia pauca, ex figura obveric ovata & mucronata paulatim lon-
geque attenuata, tenuia, utrinque glaberrima, rariterque dentata, facie late virent, dorfo
ex viridi pallent. Caulinum, fi quod adeft , oblongo-laneeolatum, feííile, acumina-
tum, fubdentatum, pro varia inferdonis altitudine, proud ibidem caulis eft, modo gla-
berrimum eft, modo hifpidum. Calycis fubaqualis & atrovirèntis fquama funt acuminata
pilisque nigris denfe hirfuta. Corollula lutea&quinquedenticulata. Anthera fufea.
Calyx ih fruttu reflettitur. Receptaculum nudum punttatum & planum femina fuftinet
oblonga, obtufa, fufcefcenda, fubmuricata, coronataque calyculo pentaphyllo & pappo
ftipitato fimplice. Cum generibus affinibns plura habet communia ; ab Hieracio fecedic
ftipite pappi ; ut fingulare genus conftituere pofle videatur.
N 2 TA