gidas corollaque duplo longiores abit.. Exterius eft membrana campanulata , albida, lim-
bo multidentato, quaa poftea fructus Jimbum circumvallat au&um expanfumque. Fru&us
fimilis eft Scabiof® ochroleuca.- Sub dio fata floret seftate. Sub titulo Scabiofse Cardiaca
folio Bocconi habetur haec pianta in herbario Gronoviano.
T A B U L A D E C I M A SEXTAM
O R IN D A R O Y O C . Limi. Jßß. pag. i 66.
Morinda americana humifufa laurifolia. Vaili, att. 172 2. p. 202.
Morinda fuffrüticofa , foliis oblongis , anguftis , utrinque acutis 5 radice crocea.
Brown, biß. jam. 1 . p. 15 9 .
Morinda anguftifolia fcandens. Brown» biß. jam. i . p . 160 2
Royoc humifufum, fru&u cupreflino. Plum.fpec. 1 1 .
Periclymenum americanum, e cujus radice fit atramentum. Plük. alm. 2 8 7. f. 2 12.
>• 4-
Pafiim in infularum Cariha'arum fepibiTS, ad margines fylvarum, locisque aliis fruticofis
reperitur. Dum non fuftentatur a Vicipis, debilis procumbic. Ciecerum inter fruti-
cum ramos fuffulta ereQram formam affumit, ramufculis tarnen fuis, ( qualis hie reprsefen-
tatur,) varie propendentibus nativam prodens debilicatem. Truncus lignofus cortice cinereo
veftitur. Rami juniores funt quadrangulares. Folia funt oppofita, obverfe ovata vel
lanceolata•$ bafi attenuata, petiolata , obtufä cum brevi acumine vel fimpliciter acuta, nitida,
integerrima. Receptaculum commune inaiqualiter fubrotundum colligit germina infera
in capitulum, quod in fru£him Gommunem abit flavum , fucculentum , möllern fceti-
dumque. Corolla nivea eft. Antherse iulphurére. Semina albida, hinc turgida , illinc
cómpreila & membranacea. ’ Ex feminibns a me alfätis germinavit in hybernaculis noftris,
vegetat adhucdum lartiifime, floret quotannis, fed frncfcum dare recufat. Radix ramofa,
extus fubflavicans, teres, cor.ftat parte lignofa albicante durifiìmaque, & hanc circumdan-
te multo alburno carnofo fuccique crocci plenifllmo» Ex hac fpiritus vini principium tin-
gens extrahit, tin&uramque croceam efficit. Aqua etiam ilico Amili colore tingitur , fed
qui intra paucas horas mutatur in purpureo - fufcum. Infufum per chartam emporeticam
filtratum limpidiflìinumque fedimentum deponit faturate purpureum. Forte eilet base radix
apta tin&uris in ufu ceconomico, q u s certe magna colligi copia in zona torrida polfet.
T A B U L A D E C I M A S E P T I M A .
D I G I T A L I S P A R V I F L O R A .
Per novem jam annos elegans hsec pianta in horto perennar, & ftoruit quotannis a Julio
ad Septembris finem. Neque reminifeor, undenam introduca in hortum fuerit. Primo
vere folia radicalia plura e terra promit, quale unum adpingi curavi. Sub Junii fìnem
caules fequuntur ftri&i, firmi, fimpliciflìmi, angulati, glabri, duos tresve pedes alti. Eolia
funt oblonga, acuta, feifilia, glabra, fuperne interdum-vix fenfibilitcr denticolata, mar-
ginibus & venis in dorfo primariis villofis albidisque. Caulis terminatur in fpicam foliofam.
Flores fedent folitarii in axillis. Calycis foliola duo inferiora paulo latiora funt, & obtu-
fiora. Petali ferruginei, foris fepe fubflavicantis, Se villoflufculi labium fuperius eft in te-,
grum ae.obtufiflìmum j inferius. trifìdum , lacinia intermedia pauxillo longiore. Stamina
fune
funt quatupr, fed adftat in plurirnis floribus ad latus ftaminis breViorìs ftamen quintum, &
ipfum anthera donatum. Reliqua funt, uti in charaGere Linnteano. Habitu igitur pianta
efl; proxima Digitali ferrugine®, a qua diftinguitur corolla parvitate , labiique inferioris
brevitate. Synonymum non novi.
T A B U L A D E C I M A O C T A V A -
G E R A N IU M C IC O N IU M . Linn.Jyfl. prtg. 454. Amari, acad. 4. p. 282,
Geranium cicuta: folio, acu longiffima. Bauli, pin. 3 19 . p'odr. 138.
Geranium apulum Coriandrifolium. Column, coplir. 1 • p, 1 3 6. t. 13 5 .
Pianta eft annua & diffufa, pubefeens tota, foliis tamen vix notabiliter. Hate funt petiolata
& bipinatifida : foliolis varie incifis, decurrentibus, obtufis. Pedunculi umbellati
gerunt flores pentandros petalis donatos obfolete purpureis. Calyces laxi, rugoii & ftriati
terminantur in ariftam. Roftra aut reQa funt, aut incurva. Semina pilofa. Sub dio cre-
feit, & ex feminibus delapfis fponte quotannis provenit. A Geranio gruino Linnaei foliis
valde tenuiusque difleQis facile dignofeitur.
T A B U L A D E C I M A N O N A .
G E R A N IU M S IB IR IC U M . Limi. fyfi. pag. 456. Burm. ger. n. 5 . p. 1 7 .
Ex radice perenni quotannis'plures caules hcrbacei atque annui enafeuniur, qui funt dif-
fufe dichotomi, geniculati, ferme teretes, gìabrique. Stipula ad dichotomias utrinque
adftant lanceolate & acuminata^. Folia funt oppofita, quinquepartita : laciniis ina>
qualiter pinnatifidis acutisque. Pedunculus foliis longior ex dichotomiis, vel jam fa&is, vel
talibus evafuris egreditur, fuperne bra&eis duabus munitus, & femper a me obfervatus uni-
florus. Calycis foliola funt hirfutula breviterque ariftata. Petala dilute purpurafeentia fine
ftriis ullis vix calycem.fuperant, aut integerrima, aut leviter emarginata. Stamina funt
fertilia decem. Pianta fub dio libere crefcentis divaricano fepe fumma e ft, quam icone
exhibitam non cepiflet charta forma ; hinc minus divaricatami in olla crefcentem tabula ha-
bet. Floret Majo & fequentibus.
T A B U L A V I G E S I M A . ?o
P A S S I F L O R A M IN IM A . Lmn.jyfi.fag. 599.
Pafiiflora feu Flos Paflionis curaifavicus, folio glabro trilobato & angufto, flore fla-
vefeente omnium minimo. Pink, alm. 282. f. 2 10 ./ . 3.
IJaflìm crefcentem inveni hanc plantam aque in Continente America, quam in infulis ad-
jacentibus, ubi fruticofa amat aprica. Bacrìs fuis nigris mollibusque cum Pafiiflora nigra
in obfervationum parte altera deferipta convenit, uti etiam reliquo habitu, fed differì
foliis margine non fcabris, floribusque. Fufiflìme & optime defcripfit hanc plantam Lce-
flingius, prouti videre eft ex edito ejusdem itinere pagina 2 47 ; quare fuperfedeo. In hybernaculis
noftris latiflìme exerefeit.